Sen ki alfabemde bile ilk harfsin,
Ne yapsam da zihnimden adın silinsin.
Sağa da sola da selam versem hep sen,
Rüyada bile olsa bir selam etsen.
Senin geçtiğin yollarda kokunu arıyorum.
Kaldırım taşlarına bile adını soruyorum.
Kubbe altlarına mı saklanmış gözleri,
Onu Üsküdar iskelesinde mi beklemeli?
Bir hoş sada bırakmış bana o günlerden.
Göz yaşıma misafir olmuş o günlerden.
Bu sokaklar duydum sana aşinalar.
Seni göremeyen taşlar bile ağlar.
Ben senin uçurumundayım sakın düşürme,
Tut mısralarımdan bırakma bırakma yine.
Bir adım ötende yaşayan bu adam ki
Senin adınla nefesi tanıdı sensiz bilmedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder