CENDERE

CENDERE

İstanbul için artık rahmet vakti,
Benim için ise geldi şiir vakti,

Boynumdaki iple düştüm bir cendereye,

Götürecekler beni meçhule , bilmem nereye.

Kaf dağını yüklediler sırtıma yüküm ağır,

Seslendim dünyaya , yari yardıma çağır,

Sağıma dönsem uçurum , soluma dönsem uçurum.

Ben nerede başladım , nerede son bulurum.

Bir ölüme gebeyim, bir yaşama,

Bir karanlığa  karşıyım , bir zamana.

Yalan olan benim , ben değil yalancı,

Safi yalanın doğum anındaki sancı,

İstanbul yağmuru bekliyor , ben bilmem neyi,

Başımı alacak celladı , başıma inecek cendereyi,

Herkeste hesap emeklilik ve yaşlılık ,

Bende hesap kitap dipsiz bir yalnızlık.