MÜEBBET

MÜEBBET

Düşün ki mahkumsun,
Hem de müebbet.
Birisi hayallerini kelepçelemiş,
Birisi çocukluk balonunu patlatmış,
Evet sende fark etmişsin,
Büyük zulme uğramışsın.
Ve işte ceberut hakim.
Elinde kırık kalem ve seni,
Hayallerinden suçlu bulmuş asacak.
Ve zebellah gibi cellat,
Sanki hatıralarla asacak.
Sabahsız bir gecede,
Yakamozlara düşen iki damla yaşla,
Ay ışığında asacaklar ,
Bu kuru bedeni.
Fakat bende davacıyım.
Hem de divan-ı ilahide,
Haykıracağım yüzlerine,
Bu hayal hırsızlarını ,
Sürün cehenneme diye...