TARİH
Gözlerinde
yitik bir medeniyetin izlerini görüyorum.
Mağrur
ve yorgun olmasına rağmen yokluğunu izliyorum.
Ne
kadar acı varsa içinde barındırıyor saklıyor,
Biraz
kül , biraz ateş , bir damla gözyaşıyla yoğruluyor.
Tarihi
savaş , kıyım , felaket, dolu mağrur medeniyet,
Biraz
daha baksan belki bulunur mutluluk belki selamet.
Böyle
bir tarihi ne neron yazdı , ne Napolyon,
Bu
tarih insanlığa ve yaşama bile hazırlar son.
Kaldıramaz bu yükü kaf dağından gelen anka,
Kitaplar
yazamaz bu tarihi , bütün kalemler yansa,
Ne
sevgi karşılar bu yükü , ne nefret ne aşk,
Ne
cennet paklar bu ruhu ne cehennem eyler pak,
Kurtuluş
için mücadele eden bu ordunun neferi,
Son
bayrak ile sarmış bu cansız ruhsuz bedeni,
Sevinmeyecek
kadar uzak nefret edilmeyecek kadar yakın,
Bu
böyle sürmez ya kutuplara ya ateşe atın.
Ne kays
gelse artık çöl aşılır , ne Ferhat ile dağ,
Kader
değil bu ören , sanki örümcek örmüş ağ,
Ne uzak
ülkelerde adımızı unutabilirler,
Nede
yanı başımızda selamımızı alabilirler.
Bu
yorgunluğun ismi de yok , yurduda artık,
Mücadeleyi
bile biz geçmişte size bıraktık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder